„Znikający błękit” – wernisaż wystawy fotograficznej Marii Wilkowskiej

W Miejskiej Bibliotece Publicznej odbył się wernisaż wystawy fotograficznej Marii Wilkowskiej „Znikający błękit”. Pani Maria sfotografowała już około 140 gatunków ptaków. Nierozpoznawalna dla swoich skrzydlatych modeli, ale dla ludzi już tak. Na wystawie pokazała nam kawałek nieba, a fotografie pani Marii są jak poezja.

I chociaż bohaterką wieczoru była znikająca z naszego krajobrazu kraska, pani Maria opowiedziała wiele niezwykłych historii swoich skrzydlatych modeli i ujawniła ptasie sekrety. Na wystawie znalazły się też fotografie najrzadszych ptaków występujących w Polsce. — Fotografowanie ptaków, to nie tylko zdjęcia, ale przede wszystkim ich obserwacja, spotkania z ciekawymi ludźmi i niezwykłe historie. To wejście w transcendentny świat pełen emocji i wzruszeń. Geniusz ptaków polega na tym, że spotkania z nimi odgrywają ważną rolę w zachowaniu naszego zdrowia psychicznego i fizycznego — mówi Maria Wilkowska.
Fotografie prezentowane na wystawie sprawiły, że poczuliśmy się, jakbyśmy byli w samym środku dzikiej przyrody. Podzialiśmy majestatyczne ujęcia ptaków, ich kolorowe piórka, śmieszne minki i dynamiczne kadry ptaków w locie.
Pani Maria swoich skrzydlatych przyjaciół fotografuje z wielką pasją i oddaniem. Ptak to płochliwy i trudny, choć wyjątkowo fascynujący obiekt do fotografowania. Śpiew ptaków i ich różnorodne ubarwienie wprawiły panią Marię w zachwyt. Chwyciła za aparat i tak zaczęła się jej niezwykła przygoda, którą teraz dzieli się z nami.

— Ptaki podśpiewują, podlatują, zostają na dłużej albo szybko czmychają —  mówi Maria Wilkowska. —  Często ich nie zauważamy, chociaż są tuż obok, są częścią naszej przyrody.
Fotografowanie ptaków wymaga przede wszystkim cierpliwości i wielu przygotowań, szczęścia, ale i talentu. Nagrodą są niesamowite kadry uwieczniające z bliska życie skrzydlatych mieszkańców lasów, łąk i naszych ogrodów. Niby zwyczajne, ale każdy z nich okazuje się być wspaniałym dziełem żywej natury.
Podczas wernisażu odbył się również pokaz multimedialny poświęcony ornitologii terapeutycznej i oczywiście ptakom w ich naturalnym środowisku.

Oprawę muzyczną zapewnił zespół w składzie: Maria Wilkowska, Katarzyna Kulawik, Klara Grabowska i Magdalena Kulawik. Poetka Gosia Grabowska przeczytała swój wiersz pt. „Znikający błękit”, a Katarzyna Kulawik przedstawiła wiersz Dudek” tej samej poetki. Sponsorom i partnerom, dzięki którym udało się zorganizować wystawę podziękował kurator wystawy Bogdan Sarwiński, prezes Stowarzyszenia FOKUS.
Rozmowę z panią Marią poprowadził Piotr Kozikowski. Były życzenia, kwiaty upominki i gratulacje od wicestarosty Krzysztofa Aurasta, burmistrza Grzegorza Mrowińskiego oraz publiczności i rozmowy w kuluarach. Dostępny był również kalendarz na 2026 rok ze zdjęciami ptaków, autorstwa pani Marii.

— Chciałabym, by wystawę obejrzało jak najwięcej dzieci i młodzieży, to od nich zależy, jak będzie wyglądał nasz przyszły świat. Planuję też spotkania w szkołach powiatu działdowskiego — powiedziała Maria Wilkowska. Maria Wilkowska zajmuje się fotografowaniem ptaków od 5 lat, na co dzień jest pedagogiem w Zespole Szkół nr 1 w Działdowie.
Wystawę „Znikający błękit” można oglądać do końca października w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Działdowie.

(Na zdjęciu głównym Maria Wilkowska i kurator wystawy Bogdan Sarwiński podczas wernisażu „Znikający błękit” w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Działdowie)

(Galeria zawiera 38 zdjęć, na których widać osoby przemawiające, grające i śpiewające, publiczność, moment składania życzeń i gratulacji, pamiątkowe fotografie z wydarzenia)